Το θαύμα της αγάπης
Μάς έχουν μάθει να φοβόμαστε τον έρωτα. Οι κοπέλες υπακούνε με φόβο στα "μη" της μητέρας τους, τα αγόρια είναι από τη φύση τους ντροπαλά και διστακτικά, γιατί φοβούνται την απόρριψη. Έτσι, το παιχνίδι της αγάπης και του έρωτα, πολλές φορές δεν ολοκληρώνεται.
Καταλήγουμε σε αφύσικες συμπεριφορές (που τις εκτιμούν οι μεγάλοι) και αρρωστημένους έρωτες με πολλά δυσμενή επακόλουθα. Το απλό, το ωραίο το διώχνουμε απ' την εφηβεία μας, αντί να το επιδιώκουμε και να το ζούμε. Βρωμίζουμε τον έρωτα, τον γεμίζουμε προστυχιά, για να μη στενοχωρήσουμε τη μαμά, το οικείο περιβάλλον, τους ηθικολόγους της κοινωνίας μας.
Μιας κοινωνίας που βρώμισε απ' το κεφάλι. Και όταν αυξάνεται η υπογεννητικότητα, λέμε "ουαί, ουαί, θα χαθούμε ως έθνος"! Εμ, βέβαια θα χαθείτε ως έθνος. Μας κομπλάρετε, μας φτωχαίνετε, μας εγκλωβίζετε στο πιο οδυνηρό περιθώριο και αλωνίζετε εσείς την απέραντη γη μας, με τα κόμπλεξ σας και τη βλακεία σας.
Γι' αυτό υπάρχουν και επιτελούν έργο οι Χρυσές Γνωριμίες! (Για όποιον δεν κατάλαβε, δηλαδή).
Χρυσές Γνωριμίες!
